هــــــربار کــــــه میخــــــواهم به سمـتتـــــــــ بیایـــــــم یادم می افـتــــــــد کــــه....

دلتنگـــــــــی بهانـــــه خوبـــــی بــرای شروع یکــــــ اشـــتباه نیســــــــتــ....

از ســـــــــــــــرت هم زیــــادی بـــودم...

ایــــــن را از انتخــــــــــاب بعدیت فهمیــــــــدم..

میـــروم اما بدان یکـــ سنـــگ هم خواهـــد شکـــسـت...

آنچنــــان کــــه تــارو پــود قلـب من از هم گســـست...

می روم بـا زخـــم هایی مـانده از یکـــ ســــال سرد..

آن همـــه برفـی که آمـد آشــیانم را شکـســت...

میـــروم امــا نگـــویی بی وفـــا بود نمـــــاند..

از هجـــــوم سـایه ها نگـــاهــم خسـته اســــــت..

راستـــی:یادت بمـــاند از گنــــاه چشــم تـــو...

تــاول غربتـــ به روی بـاغ احساســـم نشستـــــ...

طـــرح ویــــران کردنــــم امـــا عجیبـــ و ســاده بـود...

روی جـلـد خاطـــراتم دسـتــ طوفـــان نقـش بســـت...

"اگــــــــــر من بزرگــــــــــ نمیشـــــدم"

پدربزرگ هنوز زنده بود..

موهای مادرم سفید نمیشد..

مادربزرگ در ایوان خانه باز می خندید..

تنهایی معنایش همان تنهابودن در اتاقم بود...

غروب جمعه برایم آنقدر دلگیر نبود...چقدر گران تمام شد بزرگ شدن من!!!

"کاش دانه های دلم همچو اناری پیدا بود...

تا میدیدی هر دانه،هزار دانه تو را دوست میدارد..

هرکجا هستی جایت سبز،لبانت پرخنده

و مرا همین بس که دوستت دارم..

مثل دیروز..

مثل امروز..

تا ته فردا..

خــــــــــدای من..

نه آنقــــدر پاکـــم که کــمکــم کــنی ونه آنقـــدر بـد که رهــــایم کنی

میـــان ایـن دو گـــمم

هم خـــــود را و هم تــــــــو را آزار میــــــدهم

هــــرچقــــــــــد تـــلاش کـــردم نتــــــوانستـــم آنــی باشـــــم که تـــــــو خواستــی...

و هــرگـــز دوســـت نــدارم آنی باشـــم که تــــــــو رهایم کنـــی...

هرگـــــــز رهایـــــم نکــن.

♥وقتی نیستـــــــــ

به قول یکــــی

یکـــ جوریم....یکـــ جور ناجور...

دلــــــــــــــــم...

خوبـــ دل استــــــــ دیگــر دسـت خودم کـــه نیستـــــــ

تنگــــ میشـــود برایتـــــــــــ.....♥

از ایستگاه 93 گذشتیم و قطار هنوز میرود...

هرجا که پیاده شوم تا ابـــــــــد برایت دست تکان خواهم داد...

مسیر سفرت همیشه بهـــــــــاری..

نوروز مبارک

باعث افتــــــخارمه

با خـــــــــــــــرد کردنم ثابت کردی لقمه بزرگتـــــــــــــــر از دهنــت برداشـــــــــــــتی..

خدایا به امید خودتـــــــــــــــــــ نه بنده بیخـــــــــودت...